معماری اسلامی2-جلسه اول

اصول معماری ایرانی:

مردم واری – پرهیز از بیهودگی-نیارش-خود بسندگی

1-مردم واری:رعایت تناسب میان اندام‌های انسانی و اندام ساختمان

نمونه:اطاق سه دربی متناسب برای خواب یکخوانوار-سفره خانه(مهمان سرا)با شکوه برای پذیرایی از میهمان.

2-پرهیز از بیهودگی:در ایران تلاش بر این بود که از کار بیهوده در ساختمان سازی جلوگیری شود.

نمونه:هنرهای وابسته به معماری ،شامل اندود و تزئینات بیشتری بخشی از کار بنایی در ساختمان به حساب می‌آمده

مانند کاشی‌کاری در ازاره بناها که علاوه بر زیبایی مقاومت در برابر پاخور بودن را در پی داشت.

3-نیارش:دانش ایستایی فن ساختمان و ساخت مایه شناسی را گویند.

مانند:پیمون که اندازه خورده و یکسانی است که در هر کجا از بنا بر اساس نیازی که بدان بوده از آن استفاده می‌شده است.

4-خود بسندگی :در معماری ایرانی بر آوردن نیازهای ساختمان بوده با توجه به ساخت مایه بوم آورد(اینجایی)را گویند.که از نتایج آ« سرعت بخشید در عمل ساخت-سازگاری ساختمان با محیط اطراف،در هنگام مرمت و نوسازی همیشه ساخت مایه آن در دسترس بوده است.صرفه جویی.

نمونه:گودال باغچه که از خاک آن در قسمت‌های دیگر بنا استفاده می‌شده.

درون گرایی-ارزش نهادن به زندگی شخصی و حرمت آن و نیز عزت نقش ایرانیان بوده که معماری ما را درون گرا کرده بوده است.سر درب،هشتی-دالان-میان سرا-اندرونی-بیرونی.