عجایب هفت‌گانه جهان

عجایب هفت‌گانه جهان شامل:

1) اهرام مصر

2) باغ‌های معلق بابل

3) مجسمه زئوس

4) معبد دیانا

5) آرامگاه موسولوس

6) مجسمه بزرگ آپولو

7) فار(چراغ در یایی)

---

1)اهرام مصر

ساختمان نخستین هرم مصری از سه هزار سال پیش از میلاد مسیح آغاز گردید و آخرین آن در سال 1800 پیش از میلاد رسید.

اهرام مصر که هر یک شاهکاری از معماری و مهندسی و هنر بشمار می‌روند مقبره فراعنه بزرگ مصری بودنده اند؛ که درون آنها اشیاء گران بهای متعلق  به فراعنه و لوازم زندگی آنها بالاخره جسد مومیایی  شده آنها با نهایت دقت با رعایت نکات علمی(برای محفوظ ماندنشان) قرار داده می‌شد.                                                                            

قدیمی‌ترین هرم مصری در ناحیه ساکارا قرار دارد که به همین نام نیز خوانده می‌شود؛ بزرگ‌ترین و کامل‌ترین هرم مصری هرم کئوپس  است که در نزدیکی گیزه در جنوب قاره قرار دارد.                                 

هرم کئوپس در حدود13 جریب زمین را می‌پوشاند ارتفاع اصلی آن 481پا (فوت) بوده است ولی اکنون به علت جا بجا کردن و برداشتن پاره‌ای از سنگهی بزرگ آن450  فوت ارتفاع دارد، کف این هرم مساحتی معادل 765 فوت مربع را می‌پوشاند.                                          

2) باغ‌های معلق بابل

بنا بر روایات تاریخی ، باغ‌های معلق بابل به وسیله نبو کد نظر(بخت‌النصر) ساخته شد؛ بخت‌النصر، پس از  ویران کردن معبد سلیمان در60 سال پیش از میلاد باغ‌های معلق را برای ملکه خود ساخت.                      بنا به روایات تاریخی باغ بزرگ معلق شامل 5 طبقه با ایوان (تراس) بوده است که هر طبقه بر روی طبقه زیر بنا شده، هر یک از طبقات  شامل مقادیر فراوانی گل وگیاه و درخت‌های کمیاب و زیبا بوده است ، از آنجا ئیکه ارتفاع این باغ بزرگ بسیار زیاد بوده و شاخه‌های درختان و گل‌ها به سوی زمین مخصوصاً به طرف طبقات زیرین آویزان شده است، این باغ‌ها را باغ‌های معلق نام داده‌اند؛ در حال حاضر کوچک‌ترین اثری از این تپه و باغ‌های مربوط به آن وجود ندارد.                                                

3)مجسمه زئوس

مجسمه زئوس در سال437 پیش از میلاد مسیح به وسیله فید یاس ساخته شد؛ این مجسمه در شهر او لمپیا حاکم نشین الیاس(یونان) نصب گردید این مجسمه درشهر اولمپیا حاکم شاهکاری ازهنر و دانش بشری بوده است؛ جنس مجسمه مرمر خالص بوده که برای تزئین قسمت‌های مختلف آن  از عاج و طلا  استفاده شده است.                                               مجسمه زئوس در خلال جنگ‌های گوناگون خود به کلی نابود گشت .         

      

4) معبد دیانا

معبد دیانا یا معبد آرتمیس5 سال پیش از تولد مسیح در ناحیه افه سوس در جنوب اسمیر ساخته شد.                                                               در ساختمان این معبد عظیم مردم چندین شهر دست داشتند ، و خواه به وسیله کمک‌های مادی و یا تنظیم نقشه کمک و همکاری نبودند،این معبد افه سوس نیز می‌خوانند  پس از تکمیل این  معبد رفته رفته جنبه تقدس پیدا کرد و از تمام نقاط برای زیارت بدان جا می‌شتافتند.                               مساحت معبد425 در225 فوت بوده؛معبد داری127 ستون بود که از مرمر مخصوص بسیار گران‌بها ساخته شده بود طول هر یک از ستونها60 فوت (در حدود20 متر) بوده است.                                                     در سال365 بعد از میلاد مسیح اروس توستن تنها به خاطر کسب شهرت و قدرت معبد را به آتش کشید ولی معبد به کلی  نابود نشد و پس از چندی آن‌را تعمیر کردند و تالار تازه‌ای جهت آن تعبیه نمودند. بنا بر روایات تاریخی هال مقدس(سنت هال )در همین معبد،بت پرستان را به پرستش یگانه دعوت نمود و خشم تمام مردم را با این کار خود بر افروخت پس از وی نروند ستور تخریب معبد را صادر نمود  و دستور نرون اجرا شد ولی باز هم آثاری از معبد باقی ماند، تا آخرین بقایای آن‌را آن ریک رئیس قوم گوتها از میان برد.                                                                 

5) آرامگاه موسو لوس

در سال 325 پیش از میلاد مسیح هنگامی‌که موسولوس پادشاه کاریس(آسیاس صغیر) درگذشت همسر بیوه او دستور داد تا آرامگاه بسیار مجلل و بزرگی از مرمر خالص در شهر هالی کار ناسوس برای وی بنا کنند، این آرامگاه که شاهکاری از هند و ذوق بشری بود خوشبختانه مورد تهاجم و تخریب جنگجویان قرار نگرفت ولی متأسفانه بر اثر زلزله شدیدی شکاف برداشت و تچند قسمت پاره شد و رفته رفته رو بت خریت  نهاد، در قرن نو نزد هم قسمت‌های گران‌بها از ساختمان و کنده کاری‌های این آرامگاه به موزه لندن(بریتیش میوز یوم) رسیدکه هنوز هم در آنجاست.    نکته قابل توجه در مورد این آرامگاه آن است که واژه آرامگاه موسولئوم در زبان انگلیسی از نام همین پادشاه یعنی موسولوس گرفته شده است.    

6) مجسمه بزرگ آپولو

مجسمه آپولو که مجسمه رودس نیز نامیده می‌شود بنا بر روایات تاریخی مجیمه بزرگی بوده که در282 سال پیش از میلاد مسیح در جزیره رودس در نزدیکی آسیا صغیر بر پا شده است.                                   جنس این مجسمه از برنز ،(ارتفاع آن 100 پا یا در حدود30متر) وهیکل وترکیب آپولورا نشان می‌داده است،نصب این مجسمه بر روی زمین شاهکاری هنری حسوب می‌شده ومخصو صأحالت ایستادن آپولودر حالی که پاهای خود را از یکدیگر باز کده بوده بسیار جالب بوده است، این مجسمه درسال224 پیش از میلاد مسیح بر اثر یک زلزله شدید سرنگون گشت و تا سالیان سال بهمان ترتیب به حالت دراز کشیده بر روی زمین باقی ماند، پس از مدت مدیدی رفته رفته مردم اطراف برای استفاده از فلزات مجسمه (برنز) از بدنه و اطراف آن بریدند و آن را ناقص کردند،جدا کردن قطعات فلزی مجیمه آنقدر ادامه یافت تاچیزی از آن بر جای نماند!         

بنا به پارهای روایات دیگر تاریخی هنگامی که مجسمه آپولو بر پای بوده کانال بزرگی از دریای مدیترانه از میان دو پای مجسمه عبور کرده وبه بندر رودوس میر سیده است،بسیاری نقاشی‌های افسانه‌ای نیز این حالت را نشان داده‌اند،ولی تحقیقات تاریخی نو یسان و باستان شنا سان نشان می‌دهد که این جریان افسانه‌ای بیش نبوده.                                               

7) فار

فار یا چراغ دریایی اسکندریه جالب‌ترین و شاید سودمندترین عجایب هفت‌گانه دنیای باستانی فاروس یافار اسکندر ریه بوده است.                    200(دویست) سال پیش از میلاد مسیح ،فرعون معروف مصر،بطلمیوس فیلاد لفوس در جزیره‌ای بنام فاروس در نزدیکی بندر اسکندریه برج بزرگی ساخت که بر فراز آن آتش فراوان شعله‌ای شب و،روز روشن بود، بر بدنه برج با خط برجسته‌ای جمله زیر را نوشتند:   {هدیه فرعون بطامیوس به خدایانی که وظیفه نجات دریا نوردان را بر عهده دارند}                                                                          بنا به عقیده بسیاری از مو رخان برج ابتکاری این فرعون خیر خواه در حقیقت نخستین چراغ در یائی در تاریخ جهان بوده است .                     به زبان دیگر مخترع چراغ در یائی که جان هزاران هزار نفراز دریانوردان را نجات داده و می‌دهد هان بطامیوس فرعون بوده است.          بعدها واژه فار یا فاروس که به معنای چراغ دریایی بکار رفت از نام همان جزیره فاروس اقتباس گردید. برج دریایی اسکندریه تا مدت ششصد سال در کال استحکام بر پا بود و دریانوردان را راهنمائی می‌کرد، در سال400 بعد از میلاد قسمتی از آن آسیب دید و پس از آن نتوانست مانند سال‌های قبل به کار ادامه دهد سر انجام در سال 375 بعد از میلاد و بر اثر یک زمین لرزه شدید سرنگون و نابود گردید.