نماهایی شگفت انگیـز از شهرهای معـروف دنیـا

خانه تاریخی سیدصدر دزفول

خانه تاریخی سیدصدر دزفول خانه تاریخی سیدصدر یکی از خانه‌های تاریخی بافت قدیم دزفول بوده و قدمت آن به اواسط دوره قاجاریه می رسد . این خانه زیبا با معماری سنتی واقع در محله کتکتان در بافت قدیم دزفول بوده و با داشتن طرح و نمای آجری و شیوه ساخت تک ایوانی می باشد. خانه سید صدر به دلیل ارزش های تاریخی و معماری به شماره 20136 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و در مالکیت شخصی خاندان آقا سید شمس الدین بوده و به تازگی با همت ایشان برای بازدید عموم بازسازی و بهسازی شده است . این خانه با وجود گذشت سالیان زیاد از احداث آن فضای تاریخی خود را کاملا حفظ کرده و دارای شبستان، شوادان و اتاق های با کاربری های متفاوت است. این خانه زیبا در خیابان امام خمینی شمالی، کوچه شهدا، محله کتکتان نرسیده به کوچه خیمه، پ ۷ واقع شده است.
به امید خدا با ثبت جهانی آثار دزفول احیای همچین خونه های تاریخی زیبایی در این زمینه خیلی مفید هست

حمام تاریخی کرناسیون دزفول

حمام تاریخی کرناسیون دزفول
حمام کرناسیون دزفول (موزه مردم شناسی) به شماره ۸۴۷۷ در ردیف آثار ملی ایران به ثبت رسیده ، و یکی از بناهای معماری دوره قاجاریه دزفول می باشد که در مرکز محله کرناسیون واقع شده است. این بنا با مساحتی حدود ۸۸۰ متر مربع دارای و دو بخش زنانه و مردانه هست . قسمت مردانه آن بازسازی شده و تبدیل به موزه مردم شناسی شده و بخش زنانه نیز مراحل انتهایی مرمت خود را می گذراند و بسیار دیدنی است . این تصویر بخش زنانه حمام است و نور آن از دریچه بالای سقف از خورشید تامین شده است.

- حمامها

مسجد حکیم اصفهان

نـمای باستـانی یـزد از دوربیـن یک توریـست خارجی

 یزد؛ یکی از کهن ترین شهرهای ایران، اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی جهان بعد از شهر ونیز ایتالیاست. تاریخ نویسان معتقدند که قدمت یزد به پیش از اسلام می رسد. عده ای هم می گویند که شاید شهر تاریخی یزد را باید در نقطه دیگری غیر از مکان کنونی آن جستجو کرد. اما با این حال قدمت بسیاری از آثار تاریخی کشف شده در شهر یزد به قرن پنجم هجری باز می گردد. در عین حال کشف بناهای دیگری متعلق به قرن های دوم و سوم هجری، تردیدها را در تخمین قدمت شهر یزد بیشتر می کند.

در هر صورت تاریخ سکونت انسان در این خطه از هزاره سوم پیش از میلاد فراتر رفته است، به طوری که در عهد پیشدادیان طایفه های در حال کوچ از بلخ به پارس، این سرزمین را یزدان نامیدند و از آن زمان به بعد "یزد" محل عبادت شد. بافت تاریخی یزد که از آن بعنوان گسترده ترین بافت تاریخی ایران یاد می شود از معدود بافتهای تاریخی است که زندگی هنوز در آن جاری است و بناهایی که شاید قدمت برخی از آنها به بیش از 300 سال می رسد، هنوز پابرجا ایستاده اند.

گنید سلطانیه

گنبد سلطانیه یکی از مهم‌ترین بناهای دوره اسلامی ایلخانی ایران است که در 30کیلومتری زنجان و در میان بافت قدیم شهر سلطانیه واقع است ،این بنای تاریخی تجلی گاه هنر و معماری دوره ایلخانی است که در اواخر قرن هشتم به دستورالجایتو( سلطان محمد خدابنده ) ساخته شد.

 

" 8ضلعی ،با بیش از 54متر ارتفاع بعد از کلیسای جامع مریم مقدس در فلورانس ایتالیا و مسجد ایا صوفیه استانبول ،دومین بنای عظیم آجری به شمار می رود.مجموعه این بنا شامل خانقاه مدرسه و مسجد و صحن بزرگی بوده که اکنون تنها فضای گنبد خانه و مقبره الجایتوبافی مانده است .
دیوار این قلعه طوری بود که بر سر آن چهار سوار پهلوی یکدیگر می توانستند راه بروند، اصل قلعه بشکل مربع بوده‌است و طول هر ضلع آن ۵۰۰ گز بود و یک دروازه با شانزده برج داشت.
سرتاسر داخل این گنبد پوشیده از کتیبه های مختلفی است که با رنگ روی گچ ترسیم شده است و در سراسر گنبد ،آیات قرآن و احادیث پیامبر (ص)و کلمات قصار حضرت علی (ع)دیده می‌شود و کل بنا از اجر کاری ،کاشی کاری و معماری منحصر به فردی برخوردار است.
دشت سلطانیه به علت ویژگی چمن طبیعی آن که در میان دو رشته کوه شمالی (رشته کوههای قافلانکوه و رشته کوههای جنوبی دامنه های زاگرس)محصور شده است از دیر باز مورد توجه همه کسانی بوده که از این منطقه عبور می کرده‌اند .
چمن سلطانیه با وسعت حدود 35 کیلومتر مربع درقسمت جنوب این دشت قرار گرفته است و از طریق شواهد باستان شناسی به صراحت می توان گفت که دشت سلطانیه حداقل از هزاره پنجم قمری مورد توجه اقوام یوده است
در سال 710 ه.ق کار ساختمانی شهر سلطانیه پایان گرفت و این شهر پس از تبریز بزرگ‌ترین شهر ایلخانان گردید. اما با مرگ اولجایتو به سال 716 ه.ق تمامی افرادی که به سلطانیه کوچ داده‌شده‌بودند،‌آن‌جا را ترک گفتند. پس از آن در حملة تیمور به سال 786 ه.ق بسیاری از ابنیة شهر نابود شد و با به حکومت‌رسیدن میرانشاه پسر تیمور،‌ به دستور وی بسیاری از آثار و ابنیه سلطانیه خراب شد.
در دورة صفویه با آن‌که از اهمیت پیشین شهر کاسته شده‌بود، باز یکی از منزل‌گاه‌های مهم میان راه تبریز و ییلاق پادشاهان این سلسله به شمار می آمد. در این زمان جهانگردانی چون اولئاریوس، شاردن،‌ تاورنیه‌ و ... از این شهر دیدن کرده و توصیفاتی از آن ارایه داده‌اند. تاورنیه در سفرنامة خود دربارة شهر چنین می‌نویسد: «سلطانیه قریه‌ای است که نیم لیو دورتر از جاده بزرگ واقع شده و نزدیک کوهی است. سابقاً مساجد قشنگ داشته و آن‌چه از آن باقی مانده دلالت بر آن‌چه خراب‌شده می‌کند، فقط مخروبة آن‌ها باقی است که به مرور ایام معدوم می‌شوند». اما مقبرة ملاحسن کاشی - یکی از آثار باقیمانده در این شهر – از ابنیة این دوره است که در اواخر قرن دهم ه. ق ( حدود سال 973 ه. ق) ساخته‌شده‌است. برخی صاحب مزار را از علمای حکمت الهی در زمان شاه اسماعیل صفوی می‌دانند و برخی وی را هم‌عصر سلطان محمد خدابنده دانسته‌اند که مسجد و مدرسه‌ای در شهر داشته‌است‌.
در اوایل سلطنت قاجار، سلطانیه از سویی بر اثر جنگ‌های ایران و روس و از سویی دیگر به علت اقدامات فتحعلی‌شاه در تخریب بناها بار دیگر دچار صدمات فراوانی شد ؛ ضمن آن‌که زلزلة شدید سال 1290 ه.ق موجب تخریب آثار باقیمانده گردید و بر اثر آن مسجد جامع که بر اساس روایات سیاحان پس از گنبد سلطانیه بلندترین ساختمان شهر بود به کلی ویران شد.
شهر فعلی سلطانیه که تقریباً در 30 کیلومتری زنجان قرار گرفته، شهر کوچکی با چند خیابان اصلی و فرعی می‌باشد و فقر اقتصادی در سیمای شهر و بالخص بافت مسکونی آن به چشم می خورد. در حال حاضر شهر دارای سه مجموعه تاریخی گنبد سلطانیه و آثار ارگ قدیم، مجموعة‌چلبی‌اوغلو و مقبرة ملاحسن کاشی است که از جمله معدود امکانات جذب سرمایه برای این شهر نسبتاً فقیر به شمار می‌آیند.

مسجد کبود

بنای تاریخی مذهبی مسجد کبود از آثار ارزشمند دوره قراقویونلو می‌باشد که به دستور جهانشاه که شهر تبریز را پایـتخت خود قرار داده بود و به ســــرکــــاری عزالدین قاپوچـی بنا گردیــده و با استنــــاد به کتــیبه برجسته ســـر درب به سال 870 ه.ق ساختمان آن به اتمام رسیده است.

سلــطنت جهــانشاه از سال 839 ه.ق آغـاز و تا 872 ه.ق ادامـه داشت که وی به دست اوزون حسن از طایفه آق قویونلو کشته شد و بساط اقتدار حـکومتی وی که از آسیای صغیر تا خلیج فارس و هــرات و ماوراالنهر گــسترده شده بـود برچیده شد.بنای اصـلی در مقام مـسجد مقـــبره، دارای صحـن وســیعی بـوده کــه در آن مجـــموعه ای از ســـاختمان ها از جمــله مدرســه و حمام و خــانقاه و کتابــخانه و... ساخته شده بود که متأسفانه آثاری از آنها به جا نمانده است.

خصوصیت بارز و شهرت وافر مسجد کبود با معماری ویژه تلفیــقی و اعـــجاب انگیز آن بیشتر به خاطر کاشیکاری معرق و تلفیق آجر و کاشی ، اجرای نقوش پرکار و در حد اعجاز آن می‌باشد، که زینت بخش سطوح داخلی و خارجی بنا بوده است. در متن کتیبه برجسته سر درب باشکوه و پر نقش و نگار آن، عمارت مظفریه و نیز نام نعمت الله بن محمد البواب ، خطاط و احتمالا" طراح نقوش که از هنرمندان برجسته خوشنویسی آذربایجان بوده،درج شده است.

چنین تصور می‌شود که ساختمان مسجد کبود به مثابه یادمان از پیروزی های جهانشاه برپا گردیده است به طوری که در این خصوص می توان به سوره «فتح» که بصورت کامل و به شکل برجسته ، زینت بخش دور تا دور بالای شبستان بزرگ می‌باشد اشاره نمود. نام جهانشاه در کتیبه بالای درب ورودی نقش بسته که قبلا" روکش طلایی داشته است.

مسجد کبود دارای دو مناره باریک و بلند در منتهی الیه شرق و غرب ضلع شمالی بوده است، در پشت درب ورودی به شبستان بزرگ ، یک بیت شعر فارسی به خط ثلث نوشته شده بدین مضمون :

 کردار بیار و گرد گفتار مگرد             چون کرده شود ، کار بگوید که که کرد

 

شبستان بزرگ را از سه طرف رواق ها در بر گرفته و بر بالای آن گنبد دو پوشی به قطر تقریبی 17 متر قرارگرفته است. شبستان کوچک که در حکم مکانی خصوصی و مقبره سلطنتی در نظر گرفته شده بود ، در سمت جنوب بنا واقع شده و با قطعات سنگ مرمر ازاره بندی شده بود که آیات قرآنی به خط زیبای ثلث و به صورت برجسته زینت بخش قسمت فوقانی سنگ ها است.

کاشیکاری آن صرفا" به رنگ لاجوردی و عمدتا" از قطعات شش ضلعی کار شده بود و تمام سطح سقف آن زرنگار ( نقاشی با آب طلا) و کف شبستان ها به احتمال قوی مرمرین بوده است. نقش و نگار نقاشی معرق مسجد شامل گره بندی های هندسی، گل و بوته اسلیمی و ختایی و کتیبه های مختلف که مجموعا" حکایت از زیبایی خارق العاده ای داشته است.

آرامگاه جهانشاه و نزدیکان وی در انتهای شبستان کوچک در داخل سرداب بوده است. زلزله مهیب سال 1193 ه.ق باعث ویرانی شهر تبریز و کشته شدن عده زیادی از مردم آن گشته و از مسجد کبود بجز سر درب و چندین جرز پایه بر جا نمی گذارد و در فاصله بین سال‌های پس از زلزله تا شروع مرمت، درب ورودی اصلی و قطعات مرمرین و ... به تاراج می‌رود.

 

مسجد کبود در سال 1310 ه.ش در فهرست آثاری ملی به ثبت رسید و بیشترین مرمت آن تا سال 1343 انجام پذیرفته و در فاصله سال‌های 54_1352 بازسازی

گنبدهای بالای شبستان ها به همت مرحوم اسماعیل دیباج و دفتر فنی حفاظت آثار باستانی و به دست توانای معمار شهیر و فقید آذربایجان، استاد رضا معماران جامه عــمل پوشید. اینک کار محوطه سازی و باز یافت نقس و نگار کتیبه های داخل مسجد در دست اجرا است.

برای اطلاعت بیشتر به سایتWWW.Memaran.irمراجعه نمایید

آسمان خراشهای تهران در سال 1346

1.      هتل هیلتون20طبقه

2.      بانک کار20طبقه

3.      شرکت ملی نفت ایران17طبقه

4.      پلاسکو القانیان17طبقه

5.      اخوان 15طبقه

6.      آلومینیوم القانیان14طبقه

7.      مهندس برزو که 12طبقه

8.     سپهبد کیا 12 طبقه

قدیمی‌ترین بناها

قدیمی‌ترین ساختمان دنیا توسط انسان بنا شده است.به شکل دایره‌ای نا نظم است که از توده  سنگ‌های نرم آبشفشانی درست شده  و حاکمی از فرهنگ پایین سازنده در دوران((پائولیتیک تحتانی))است . این بنا  توسط دکتر ((مری لیکی))در ژانویه سال 1960در ((اولدووایی گورگ))واقع در تانزانیا کشف شده است.

در آن بنا از مصالح بسیار مبتدی و استخوان استفاده شده وفدمت آن به حدود یک میلیون و هفتصد و پنجاه هزار سال قبل از میلاد مسیح(ع)می رسد.

سر ستون‌های بیستون در طاق بستان

در محوطه آثار باستانی طاق بستان شش سر ستون باستانی وجود دارد که چهار عدد آنها از بیستون جهت نگهداری به این مکان آورده شده است. سه سر ستون از چهار سر ستون منقوش است.

مشخصات ظاهری کتیبه بیستون

این کتیبه یکی از معتبرترین و مشهورترین سندهای تاریخی جهان است؛ زیرا مهم‌ترین نوشته به خط میخی در زمان هخامنشیان است. مجموعاً سطحی را که این کتیبه در بر گرفته به طول 5/20 ( بیست متر و پنجاه سانتی متر) و عرض 80/7 ( هفت متر و هشتاد سانتی متر) است.